Dolunay Han

  GÜZELLİĞİN HANGİ ÇAĞDAN   Sevmek neden zalimdir? Bin bir cefa neden çekilir. Seven sayrı mı olur? Utacı nerededir?   Nice âlem gezilir âşktan, Ölünür mü sevmeden? Bunlar nice gözden, Ne de güzeldir deryadan.   Çehren ne de güzeldir ay'dan, Kutsalsın bana nice candan, Örsün sevgin beni âşktan, Güzelliğin hangi çağdan?   Nice katundan daha güzelsin, Tanrı'nın verdiği hediye misin? Yoksa esrik mi oldum ben? Gönlümde ki sevi'msin.   -Dolunay Han

SEVİ'YE HASRET Dayandım, güvendim, sabrettim, Seninle her şeyimi sildim, Kör gözle gördüm, sağır kulakla işittim, Âşkınla her şeyi bildim.   Anlatılmaz bir çıkmazdayım, İrtihâl ile sevi arasındayım, Ben buradan nasıl kurtulayım, Âşkına muhtaç kaldım.   Bu muhtaçlık beni bitirdi, Aklım, ne gerçek bilemedi, Bu sevgi asla bitmeyecekti, "Sevgilim" demene bile hasretim.   -Dolunay Han

ACUN GÜZELİ   Bir elimde kopuzum bir elimde pusatım, Yüce Türkistan’ı belde belde gezerim. Bir güzel can görür bu gözlerim. Çalarken kopuz, ona şiir söylerim.   Ey sevgili, bana ne yaptın da tutuldum sana? Deniz gözlerin merhamet etmez mi bana? Keskin bakışlarından nasıl gelmeyeyim âşka? Unutuverdim her şeyi, sadece adını bilirim.   Ben Dolunay, sen de ay güzeli, Çıkmazsın aklımdan suretini gördüm göreli Hatırlat bana her zaman gökçek sevgili, Dünyalar güzeline bitmeyecek sevgimi.   -Dolunay Han

NEREDE BEN? Seyir hâlinde bir arabadayım İzliyorum ıssız yolları Ve düşünüyorum, dalarken uzaklara: Nerede ben?   Ben, ben olmaktan çıkmışım Yaşadığım lanet hayata Selâmı sabahı kesmek Dağdağalardan kaçarken Âşık olduğum O güzele vurgun olduğum Zamana dönmek Her şeyin bittiği Mayıs'a Ulaşmamak istiyorum...   Kalbimde sürekli harlanan Kızgın ateşi söndürmek Gönlümde bir kış yaratıp Kalbimi karla dondurmak Mümkün olaydı; Belki de bir zarın arkasında Geçmişi izleyen gözlerim Yaşla dolmazdı...   Tanrı'm bir melanet işlemişim de Bana belâları reva görürsün? Kindar olmak istemem sana, Neden selâmı erken okutmazsın?   Artık uçurumun ucundayım Arkada müziğimiz çalarken Düşünüyorum: Neredesin ben?   -Dolunay Han

AYRILIK   Son kez çıkıyorduk Tanrı Dağı’na, Yaşlarımız ıslatıyordu taşı, Bilmezdim uçup gideceksin orda, Ağlıyorduk mavi semaya karşı.   Mümkün mü ruhun, yaşarken ölmesi? Göklerin, gönlümü benden alması, Sınav değil bu, Tanrı’nın cezası, Kilitlendi kalbim artık atmıyor.   Dolunay doğmadı o günden sonra, Ayın on dördü unutulmadı asla, Güneşsiz yaşam zorlaşmıştı fezada, Sönüp ufaldı uzakta dünyadan. -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

ATSIZ ATA Selam ola ATSIZ ata, Büyük Türk ili uçmak nasıldır? Gördün mü Tanrılaşan erleri, Başbuğlarımız nasıldır?   Tinin şad ola ATSIZ ata, Selam eyle başbuğlara. Elbet geleceğiz Tanrı Dağı’na, Tanrılaşan erlerin yanına.   Kutlu tinin şad ola ATSIZ ata, Yerin uçmak ola. -Dolunay Han

İHANET   Sökülmeli sırtımdaki ihanetlerin kanlı hançerleri, Söküldükçe akan kanları bir tasta toplamalı, Toplandıkça bu acı verici asil kan, İhanetçilerin kafatasında, Tanrı huzurunda içilmeli.   İçilen bu kan hoşnut kılsın seni, Yapacağın katliam olsun zevkli, Gövdelere geçirilen dipçikler Kızıla boyasın şarıl şarıl akan dereyi.   Temizlenen bir millet küllerinden doğsun, Arınan vücut sağlığına kavuşsun, Kanın bilediği bu zekalar, Ebedi gerçeği bulsun.   -Dolunay Han

YAZILAR   Anlayamadım neden, nasıl? Düşüncelerimde kayboldum. Yazdım satır satır... Kimseye anlatamadığım, Kalbimde ki sevgiyi... O cümleler, paragraflar, metinler, Okumak içindi. Kalbim ise; Sevmekten öteye gidemezdi.   -Dolunay Han

ŞANLI HUZUR   Nal sesleri yankılanıyor hâlâ, Kalbimde ki sevgi coşkun bir alev, Bir gün büyüyen âşkım arşa çıkar, Arar arar durur seni bütün kıtalarda... Bulunca seni güzel vatanda, Şehit olacak bedenim, o şanlı Turan'a, Ruhun ayrılınca bedenimden, Tanrı Dağı’na çıkacak Varınca oradan cennete, ereceğim şanlı huzura...   -Dolunay Han

SADECE   Seni beklerim nazlı yâr, Ömrümün yettiği kadar, Belki gireceğim mezar, Engel olacak sadece.   Bütün ömrüm sana olsun, Atan kalbim sana dursun, Onlar destur çeke dursun, Benimle olsan sadece.   Dolunay'ım ben, sen cânan, Kalbim seni der her zaman, Gelip bana yâren olsan, Tanrı ayırsa sadece.   -Dolunay Han Dipçe! 8'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

  BİR MEZAR TAŞI KALSIN   Bir gün yaşadığın tüm anılar, Sadece günlüğünde kalacaktır. Bir daha açılmaz sayfadır hatıralar, Sen öldükten sonra anlamsızdır.   Hepsi birer tatlı anı da olsa Hatırlanmaz hiçbir zaman. Unutacak sevdiğin kim varsa Kalmayacak akıllarda adın.   Ahirette, Tanrı katındasın şimdi, Ya ceza ya da ödül alacaksın. Dünya'da hatırlamayacak hiçbiri, Sana ait bir mezar taşı kalsın.   -Dolunay Han

ES   Gözüme vuran bir ışık var, Ruhumu aydınlatan derin bir anlamı var, Sesin kulaklarımda çınlıyor, Âşkınla bedenimi sar.   Okyanusların ötesinde o gür ses, Beni çağırıyor o güzellik, Haydin! Yelkenler fora, Ey rüzgâr sevgiliye doğru es...   -Dolunay Han

  GÖNÜL   Sözcükler ne anlam ifade eder? Bir sözcük mü belirler kader? Beynini boş ver, kalbin ne der? Gönlün varsa neden ayrılırsın?   Bunca soru da gereksiz, Yaşayamayız sensiz bensiz, Yürek özler, kelimeler kifayetsiz, Gönlün varsa neden ayrılırsın?   Keselim soruları, konuşmayı, Gözler konuşsun, kursun sevgi bağı, Gamzeler belli olsun, gülsün dudakları, Gönlümüz varsa neden hâlâ ayrıyız?   -Dolunay Han

  UÇMA VAKTİ   Ölümü beklemekteyim, Hayatı umursamadan, Hemencik kaybolmalıyım, Hayat denen rüyalardan.   Dolunay'ım uçma vakti, Bu rüya sona ermeli, Ecel kuşu: Azrail’im, Alsın canımı erkenden.   -Dolunay Han Dipçe! 8'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

YÜCE TANRI   Bir gün çıkmalıydı yeniden, Yeni bir başbuğ bu milletten. Tanrı, kurtar bizi bu illetten, Ver Türk milletine Kut'u yeniden.   Neredesin, Ulu Başbuğ? Nerede kutlu sancağın?   Tekrar yeryüzüne hâkim kıl, Bu milleti, Yüce Tanrı. Unutma Türk'ün şanlı tarihini, Ver bize Kut’u, Yüce Tanrı.   Savaş Türk'ün düğünü oldu, Düğünsüz ölüm, onursuzluk oldu. Türk’e ihanet eden mutlaka oldu, Türk ulusuna ver Kut’u ulu Tanrı   Nizâm-ı Alem gerek, Acun'a, Ver bize Kut'u, Yüce Tanrı.   -Dolunay Han

  DERİNLİKLERE   Üzgünüm, göçeceğim bu diyardan, Kıymetim kalmadı, kaçtım dünyadan, Erkenden ölüm istesek Tanrı'dan, Gençken girsin bedenimiz mezara.   Bir tatsız rüya kaçırdı uykumu, Şimdi gidiyorum bir ömür boyu, Derlerse nere, cehenneme doğru. Kavuşmak isterim kara toprağa.   Ruhumun yorulduğu, ölüm bugün, Azrail yapmaya gelecek düğün, Çözülecektir beni saran düğüm, Ve giderim yerin derinliğine.   -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

  AYDINLIK   Çöktü güneş, kapandı tüm ışıklar, Şehir sessiz ve zifiri karanlık. Sokakta yalnız giden bir insan var, Elinde bir güneş, saçar aydınlık.   Her adımda büyüyen bu aydınlık, Meydana çıkartıyor kalabalık, Yavaş yavaş görünüyor her varlık, Artık bilinsin bu şehir aydınlık.   Örnek olsun bu olay insanlara, Çıksın her yer ve her şey aydınlığa, Karanlık o günler kalsın arkada, Veda edilsin, gelmesin bir daha.   -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

ELBET BİTER   Tanrı'nın verdiği bu koca ömür, Biter bir gün, ölüm emri gelince. Yüzyıllar geçtikten sonra bedenin, Toprakla bir olur, yere girince.   Adını yaşatan o mezar taşı, Unutulup gider, hatırlanmazsın. Hatıranı yaşatan da ölünce, Bir daha anılmaz, yaşatılmazsın.   Artık kalmaz dünyada hiçbir bağın, Yaptıkların, şanın, şöhretin biter. Adından tek bir iz kaldıysa bile, Tarih defterinden elbet silerler.   -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

TÜRK'ÜN SAZI   Bir Türk alırsa kopuzu eline, Bir türkü çalar derinden derine, Türk'ün gönlü hoşnut olur her zaman, Kopuzdan gelecek her güzel sese.   Bir savaş anıdır, bir toy zamanı, Her zaman yanındadır, Türk'ün sazı. Umutsuz bir anda aklına gelir, İnecek gönlünde akan her sızı.   -Dolunay Han   Dipçe! 11'li hece ölçüsü kullanılmıştır.

KURTULUŞ REÇETESİ   Kimse umursamasın kaysın yıldız, Yine benim koca evrende yalnız, Hayalin sonu hüsran, yine bahtsız, Bırak akıp gitsin bu hayal şanssız.   Hayatta şans ölüm olsa gerektir, Bunca çile çekilmez ölüm yektir, Bu fani yaşam sevilmeyecektir, Ölüm sevdirirmiş, ancak nerdedir?   Tanrı vermiş yaşam denen illeti, Nerde Tanrı'm kurtuluş reçetesi? Nerde Tanrı'm bu sevginin bitişi? Nerede ölüm, nerede meleği?   -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

DERT   Keyif kaçacak yer arar durur, bir bilinmeze, Vakit geçer durur, gelmemek üzere, Kişioğlunun gönlü, çiçek arar durur, sevmeye. Nedir çektiğimiz, bu bir yığın dertlerle.   Âdemoğlu hep mi bekleye duracak, Yaklaştık ecelin sonuna, Dileğimiz ne zaman hasıl olacak. Tanrı duy sesimizi, bir umar bul, Kaf dağını aşan sorunlara. Bu çaresiz dertler, hep bizi mi bulacak?   -Dolunay Han

 BUDUNUMUZ BİR - SOYUMUZ TEK Lisânımız fevkâlâde bir dil, At koşturduğumuz Turan bir il, Şanlı Ötüken'dir baş il, Altay'dan Tuna'ya uzanır dallarımız.   Anda olduğumuz kımız bir, Kan bir, soy bir, Budun tektir, Kestiğimiz yağı¹, yağımız Çinlidir. Tanrı Dağı’nda ulu başbuğlarımız.   Budunumuz gepegencecik, Osmanlı'nın yurdu bilecik, Bozkırda bir tepecik, Orada bekler Alplarımız.   Savaş sonu yaralar dağlanır, Ölenin arkasından ağlanır, Atlar kazıklara bağlanır, Türkistan, Anadolu, Balkanlar yurtlarımız.   Soran olursa, adımız Türk, Karşında olursa, ürkütür Türk, Turan dışında, nerede Türk? Acuna dağılmıştır boylarımız.   -Dolunay Han ------------- ¹  Düşman

 AŞK ÇİÇEĞİ Geceleyin parıldar bir çift yıldız, Tatlı ağular salarken gönlüme. Tesirini gösterse de etkisiz, Onun gözleri bakarken gözüme... O güzel sesiyle esse rüzgârlar, Serin bir huzur verse şarkılar, Yalnız bana söylesen, türküleri, Mest eden sevi dokunsa kalbime. Sen yanımda iken ne derdim kaldı, Âşk çiçeğimi sevmek ise haktı, Dolunay'ın ise gönül fermanı, Sevdiğindeydi, gönlünü yakardı... -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

SEVİ Gördüğüm an seni, yüreğim sevi eyler.. Unutmaz yüreğim seni, kulağım seni dinler..   Hangi âşık unutmuş ki, Turan'a koşan âşkı. Kim sevmez ki, Turan'a tutkulu konçuyu.   Kim âşık olmaz ki, bu güneş ayan yıldıza, Kim canını vermez ki, o ateş yayan gönüle.   Sen gitsende bugün, at sırtında. Geleceksin bir gün, hayal kırıklığı dolu bir akılla.   Bırakmış sadece, arkasından bir kaç tümce, Kalmış sadece, aklımda bir kaç hece.   Bıraksan da bu sevgiyi, bir hiç uğruna, Ay sana ay, karanlığı bize.   -Dolunay Han

 BELİNAY Defalarca yazmıştım oysa ki Sevdiğimi, seveceğimi Anlamadın... Belki de anlamak istemedin, Bilemem ki Neden? Kadere mahkum olduk bak, İşte ben ve yüreğim; Öyle ki Kan ağlıyordu Kalbim... Eğer  Beni duyuyorsan Hatırla beni Belinay Hatırla aşığını. Olabilirdik seninle güzelim Ünlü bir şiirin Mısralarında İki âşık Veya bir romanda... Kavuşamazsam eğer sana; Ecel alırsa beni erkenden; Bak bu şiirimin mısralarına. Eğer anlarsan beni bir gün Belinay Diyeceğim son sözüm sana: "Defalarca yazmıştım oysa ki Sevdiğimi, seveceğimi Anlamadın..." -Dolunay Han