Dolunay Han

  DERİNLİKLERE   Üzgünüm, göçeceğim bu diyardan, Kıymetim kalmadı, kaçtım dünyadan, Erkenden ölüm istesek Tanrı'dan, Gençken girsin bedenimiz mezara.   Bir tatsız rüya kaçırdı uykumu, Şimdi gidiyorum bir ömür boyu, Derlerse nere, cehenneme doğru. Kavuşmak isterim kara toprağa.   Ruhumun yorulduğu, ölüm bugün, Azrail yapmaya gelecek düğün, Çözülecektir beni saran düğüm, Ve giderim yerin derinliğine.   -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

  AYDINLIK   Çöktü güneş, kapandı tüm ışıklar, Şehir sessiz ve zifiri karanlık. Sokakta yalnız giden bir insan var, Elinde bir güneş, saçar aydınlık.   Her adımda büyüyen bu aydınlık, Meydana çıkartıyor kalabalık, Yavaş yavaş görünüyor her varlık, Artık bilinsin bu şehir aydınlık.   Örnek olsun bu olay insanlara, Çıksın her yer ve her şey aydınlığa, Karanlık o günler kalsın arkada, Veda edilsin, gelmesin bir daha.   -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

ELBET BİTER   Tanrı'nın verdiği bu koca ömür, Biter bir gün, ölüm emri gelince. Yüzyıllar geçtikten sonra bedenin, Toprakla bir olur, yere girince.   Adını yaşatan o mezar taşı, Unutulup gider, hatırlanmazsın. Hatıranı yaşatan da ölünce, Bir daha anılmaz, yaşatılmazsın.   Artık kalmaz dünyada hiçbir bağın, Yaptıkların, şanın, şöhretin biter. Adından tek bir iz kaldıysa bile, Tarih defterinden elbet silerler.   -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

TÜRK'ÜN SAZI   Bir Türk alırsa kopuzu eline, Bir türkü çalar derinden derine, Türk'ün gönlü hoşnut olur her zaman, Kopuzdan gelecek her güzel sese.   Bir savaş anıdır, bir toy zamanı, Her zaman yanındadır, Türk'ün sazı. Umutsuz bir anda aklına gelir, İnecek gönlünde akan her sızı.   -Dolunay Han   Dipçe! 11'li hece ölçüsü kullanılmıştır.

KURTULUŞ REÇETESİ   Kimse umursamasın kaysın yıldız, Yine benim koca evrende yalnız, Hayalin sonu hüsran, yine bahtsız, Bırak akıp gitsin bu hayal şanssız.   Hayatta şans ölüm olsa gerektir, Bunca çile çekilmez ölüm yektir, Bu fani yaşam sevilmeyecektir, Ölüm sevdirirmiş, ancak nerdedir?   Tanrı vermiş yaşam denen illeti, Nerde Tanrı'm kurtuluş reçetesi? Nerde Tanrı'm bu sevginin bitişi? Nerede ölüm, nerede meleği?   -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

DERT   Keyif kaçacak yer arar durur, bir bilinmeze, Vakit geçer durur, gelmemek üzere, Kişioğlunun gönlü, çiçek arar durur, sevmeye. Nedir çektiğimiz, bu bir yığın dertlerle.   Âdemoğlu hep mi bekleye duracak, Yaklaştık ecelin sonuna, Dileğimiz ne zaman hasıl olacak. Tanrı duy sesimizi, bir umar bul, Kaf dağını aşan sorunlara. Bu çaresiz dertler, hep bizi mi bulacak?   -Dolunay Han

 BUDUNUMUZ BİR - SOYUMUZ TEK Lisânımız fevkâlâde bir dil, At koşturduğumuz Turan bir il, Şanlı Ötüken'dir baş il, Altay'dan Tuna'ya uzanır dallarımız.   Anda olduğumuz kımız bir, Kan bir, soy bir, Budun tektir, Kestiğimiz yağı¹, yağımız Çinlidir. Tanrı Dağı’nda ulu başbuğlarımız.   Budunumuz gepegencecik, Osmanlı'nın yurdu bilecik, Bozkırda bir tepecik, Orada bekler Alplarımız.   Savaş sonu yaralar dağlanır, Ölenin arkasından ağlanır, Atlar kazıklara bağlanır, Türkistan, Anadolu, Balkanlar yurtlarımız.   Soran olursa, adımız Türk, Karşında olursa, ürkütür Türk, Turan dışında, nerede Türk? Acuna dağılmıştır boylarımız.   -Dolunay Han ------------- ¹  Düşman

 AŞK ÇİÇEĞİ Geceleyin parıldar bir çift yıldız, Tatlı ağular salarken gönlüme. Tesirini gösterse de etkisiz, Onun gözleri bakarken gözüme... O güzel sesiyle esse rüzgârlar, Serin bir huzur verse şarkılar, Yalnız bana söylesen, türküleri, Mest eden sevi dokunsa kalbime. Sen yanımda iken ne derdim kaldı, Âşk çiçeğimi sevmek ise haktı, Dolunay'ın ise gönül fermanı, Sevdiğindeydi, gönlünü yakardı... -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

SEVİ Gördüğüm an seni, yüreğim sevi eyler.. Unutmaz yüreğim seni, kulağım seni dinler..   Hangi âşık unutmuş ki, Turan'a koşan âşkı. Kim sevmez ki, Turan'a tutkulu konçuyu.   Kim âşık olmaz ki, bu güneş ayan yıldıza, Kim canını vermez ki, o ateş yayan gönüle.   Sen gitsende bugün, at sırtında. Geleceksin bir gün, hayal kırıklığı dolu bir akılla.   Bırakmış sadece, arkasından bir kaç tümce, Kalmış sadece, aklımda bir kaç hece.   Bıraksan da bu sevgiyi, bir hiç uğruna, Ay sana ay, karanlığı bize.   -Dolunay Han

 BELİNAY Defalarca yazmıştım oysa ki Sevdiğimi, seveceğimi Anlamadın... Belki de anlamak istemedin, Bilemem ki Neden? Kadere mahkum olduk bak, İşte ben ve yüreğim; Öyle ki Kan ağlıyordu Kalbim... Eğer  Beni duyuyorsan Hatırla beni Belinay Hatırla aşığını. Olabilirdik seninle güzelim Ünlü bir şiirin Mısralarında İki âşık Veya bir romanda... Kavuşamazsam eğer sana; Ecel alırsa beni erkenden; Bak bu şiirimin mısralarına. Eğer anlarsan beni bir gün Belinay Diyeceğim son sözüm sana: "Defalarca yazmıştım oysa ki Sevdiğimi, seveceğimi Anlamadın..." -Dolunay Han