Dolunay Han

  KEŞKE Özledim seni, gelip tut elimi, Uçalım gökyüzüne ve uzaya, Yıldız olup beraber süzülelim Uzay boşluğunda; gök taşı olup Tekrar dünya üzerine yağalım. Atmosfer de yağmur olup toprağa, Topraktan bir fidanla yeşerelim.   Meyve versin büyüyen dallarımız Tohumları büyüyüp ağaç olsun Toprağa karışınca bedenimiz Sonsuzluğun derinine uçalım.   -Dolunay Han

  HASRETLİM   Severek geçtiğimiz eski yollar, Şimdi umutsuzluğun yolu oldu. Ölüme açılacak kapıdırlar, Karanlıklar bana el verir oldu.   Gönlümde bitip tükenen hayatım, Beynimde son bulmuş olan yaşamım, İçimde öldürdüğüm sevdiklerim, Ruhum ölüme: "Hasretlim" der oldu.   Dolunay! Ölüme giden tüm yollar, Tam karşında oluk oluk kanarlar, Buluşmak ister, kanımla silahlar, Tek kurşunla hasretim biter oldu.   -Dolunay Han Dipçe! 11'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

  GEÇMİŞTEN GELEN GERÇEK Gerçeğin sertliği, soğuk bir yelin Çehreme çarpan tokat sillesiydi. Fevkâlâde güzel hayallerimin, Bahşettiği hoş havayı defetti.   Yüzümden ayaklarıma hissettim, Beni bana döndüren üşümeyi. Bu garip acı benim kabahatim, Zira geri gelmeni istemiştim.   -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

  GECENİN SESSİZ GÜZELİNE   Gece gökteki bulutlar simana büründü Yıldırımlarla nefretin yeryüzüne düştü. Yıldızlar ki gözlerin, geceyi aydınlattı Ay ise güzelliğin karşısında sönüp ufaldı.   Dolunay sönüp ufalırken O yıldızlar bildi artık yüreğimi, Sen ki yaktın benim kalbimi, Yaktın da söndüremedi yağmurlar ateşini.   -Dolunay Han

  SENLE EBEDİ MUTLU BİZ Görüyor muyum seni sevimli melek? Yoksa ruhun mudur gördüğüm? Söyle güzellik, nedir benden istediğin? Bırakıp gitmemiş miydin sevdiğim?   Ebediyen gelsene yanıma, Bir daha gitmesen o uzak yarınlara. Gel konçuyum, mesut olalım biz, Boş ver uzakları, tek mutluluk biziz.   -Dolunay Han

  İNAN   Uyusun ruhundaki âşkın timsali, Bir daha yanmasın, gönlünde ki âşk ateşi, Sensiz bu dünya n'apsın sevi'm, Sevemeyeceksek beraber ölelim.   İnan! Ruhum rahat değil, Sen olmayınca gönlüm hoş değil, Ben âşkımla sana tutulmuşum, İnanmazsan ileriye gitmeyelim.   Tren kaçmaz, bekler elbet, Yeter ki sen bana emret, Olur da ölürsem sakın ağlama, Bu ruh bekler seni her diyarda...   -Dolunay Han

İLHAMI GÖZLERİN   Sonsuzlukta dans eden Zifiri karanlığın Ahengini bozarak Bizleri gülümseten O gökteki parlayan Yıldızları gördün mü?   Onlar... onlar ki seni, Senin gözlerini ve Tatlı bakışlarını Hatırlattılar bana.   -Dolunay Han Dipçe! 7'li hece ölçüsü ile yazılmıştır.

  BİLMİYORUM Gözyaşları sel olsa da anlamsız, Bütün duyguların boş ve önemsiz, Mutluluk ve mücadele gereksiz, Neden hâlâ yaşarım bilmiyorum.   Gözlerime indi demir bir perde, Kulaklarım duymaz hayır da şer de, Ağzım kilitli, güzel sözler nerde, Neden hâlâ beklerim bilmiyorum.   Dolunay da diyor bu hayat saçma, Kalemim, sakın gerçeklerden kaçma, Her kelime, her söz boş bir safsata, Neden hâlâ ölemem bilmiyorum.   -Dolunay Han Dipçe! 11’li hece ölçüsü ile yazılmıştır.