Dolunay Han

  DÜNYA GÜZELİNİN YANINDA Kızılelma ülküsü tatlı bir ırmak, Sen bu ırmağın güzeli, ey Almila! Canım ister Dünya'yla savaşmak, Dünya güzelinin yanında...   Irmağın sesi ne güzel yayılır, Arkasından o türkü nasıl da dağılır. Ona bir zarar gelmesin, bu can fedadır, O Türk kızına, bütün Dünya hayrandır...   -Dolunay Han

  FARKETTİM   Hayatı bir kumara çevirmişim, Şansa bırakmışım hayatı. Her seferinde bir bilinmeze karşı, Yürümüş gitmişim bu yoldan. Karanlık, kuytu bir köşede Benliğimi bırakmış devam etmişim. Hayatın o neşesine, Bir son vermişim...   Hayatı bir kumara çevirmişim Yaşamayı unutmuş, bırakmışım Ve bu yolda ilerlerken Farkettim: Ben, ben değilmişim...   -Dolunay Han

İNANIR MISIN SEVGİME Bilemiyorum, ümidin var mıdır? Yoksa umutların tükenmiş midir?  Gerçek âşka inancın bitmiş midir?  Seni seviyorum inanır mısın? Kalbim tıkanmakta sensiz günlerde, Hasta değilim muhtacım sevgine, Âşkını itiraf et benim gönlüme, Seni sevdiğime inanmaz mısın? -Dolunay Han

ISTIRABIN ESİRİ Günler geçiyor aklım erimekte, Dayanamıyor bilincim gidiyor. Yavaşça yaklaşıyorum deliye, Beni âşkın aldı da götürüyor. Tutsak kalsaydım keşke ellerinde, Çekmiyeydim hasret ıstırabını. Bari son kez gülüşünü göster de, Hatırladığım da olsun devası. -Dolunay Han

  EBEDİ YAŞAM Ben düşünüyorum Yaşamak Nasıl zulümdür bize Ve düşünüyorum ki Ölümsüzlük Nasıl yararlıdır ki?   Kısacık ömürde dayanamazken acıya; Sonsuz zamanda nasıl dayanır, Ölümsüzlük dileyen?   Ben diyorum ki Ebedi yaşam Ödül demek olamaz Ve diyorum ki Hayat acı Bu acıya dayanılmaz...   -Dolunay Han

HEDEF Harabeden çıkan bir güneş, Yaktı vatanda milli ateş, Hilâl ile yıldız eş, Şehitliktir hedefimiz.   Usanmaz bir canla, Karşıla düşmanı kurşunla, Kurtarılır Vatan kanla, Payidar ülkedir hedefimiz.   Kara-Kızıl, Ak-Sarı yönler, Tek olur üstümüze gelirler, Gelsinler, süngülerimiz onları deler, Düşmanı dökmektir hedefimiz.   Dolunay çıkar akşamda, Bozkurtlar ulur, er meydanında, Bize güç katar her çağda, Kızılelmadır hedefimiz...   -Dolunay Han

EVRENDEKİ EŞSİZ YILDIZA Gözlerinin sunduğu manzarada, Kaybolurken doyamazdım âşkına. Senin hoş ismini birden anınca, Yüreğim alev alırdı bir anda. Dolunay'dı o güneşe tutulan, Ona baka baka yanıp tutuşan. Evrende ondan âlâ bulunmayan, Gönül vermişim yalnız o yıldıza. -Dolunay Han

  İSTİYORUM Umutsuzluğun ince yolunda ilerliyorum, Sağa sola bakmadan, ileriye... İleriye... Hayatın, umutsuzluğun götüreceği, O yolun sonunu merakla bekliyorum. Düşüneceğim bir şey kalmamış, Hayallerin verdiği hazlar bitmiş, Geleceğin merakı solmuş, Vaziyette bekliyorum, sadece sonu... Kapıma dayanan ecel kuşunu, Erkenden salacak gücüm, kuvvetim de, Kalmamış, iyice yorulmuş ruhum... O kapıya inen "tak tak" sesleri, Şiddetlenip kapıyı zorlamasını, Mümkünse kırmasını istiyorum, Bana ulaşacak olan o Azrail’in, Benden... Evet benden, Ruhumu almasını istiyorum...   -Dolunay Han