Dolunay Han

İMKANSIZLIĞA HAPSOLMUŞ BİR ZERRE Bekle gönlün ötesinde         Karanlıklar içinde Ufak bir ümit kırıntısıyla              Âşkın hevesinde Uzaksın belki candan          - Ya da ruhundan -  Bundan özgesi bulunur mu? Kalp sevmiş,           Sevi yazılmış                  Gerçek bulunmuş                                İmkansızlıklar içinde -Dolunay Han

HAYATTAN KOPUKÇASINA Bir gün anlayacaksın Dolunay Gerçekliğin olmadığını Hayallerin savrulduğunu Ki o zaman hatıralar... Hatıralar yaşatacak benliğini Ve anlayacaksın ki Tek gerçeğin mezar olduğunu... -Dolunay Han

VASIL OLMAK AMA NASIL?  Pencereyi düşle, görüyorsun göğün ışıltısını                 Belki gördüğümüz takım yıldızını Sana ulaşmanın anahtarı görüyorumdur... İnanmak... İnanmak istiyorum sana Havada yayılan hoş sedanın Bulutlarda gördüğümün sen olduğunu;              -Belki de son defa görmek için- Evet, sen olduğunu bilmek istiyorum. Kalbimdeki bütün hissiyatımla             -Tükeneceğimi bile bile- Gerçeği haykırmak istiyorum... Pencereyi düşle, görüyorsun göğün karaltısını                              Belki gördüğümüz son ışığı Sana ulaşmanın anahtarı görüyorumdur... -Dolunay Han (Resim: Midjourney tarafından oluşturulmuştur. Prompt: At night, look at the air through the window with sleepy eyes.)

ÖZÜNÜ UNUTAN EREMEZ MURADA "Yaşamayı unuttun Hayatına dön!.."  Dedi derviş. Sahtelik yaşayan, Muradına erememiş. -Dolunay Han (Resim: Midjourney tarafından oluşturulmuştur. Prompt: A dervish who lost himself.)