Alacakaranlık (Alkony)
Alacakaranlık
Solgun bir gül gibi batıyor güneş,
Yorgun başı düşmüş, boynu bükülmüş;
Yaprakları, o sönük ışınlar, hep
Hüzünlü bir gülüşle ondan süzülmüş.
Sessiz, sakin bir dünya var çevremde,
Uzaklardan bir akşam çanı çalıyor,
Uzak ve güzel, sanki gökten inen
Ya da tatlı bir düşten gelen bu ses oluyor.
Derin bir dikkatle dinliyorum, bu
Hayalperest ses iyi geliyor bana.
Bilmem ne hissederim, ne hissetmem,
Bilir Tanrı, aklım nerde dolanır hâlâ.
Yorgun başı düşmüş, boynu bükülmüş;
Yaprakları, o sönük ışınlar, hep
Hüzünlü bir gülüşle ondan süzülmüş.
Uzaklardan bir akşam çanı çalıyor,
Uzak ve güzel, sanki gökten inen
Ya da tatlı bir düşten gelen bu ses oluyor.
Hayalperest ses iyi geliyor bana.
Bilmem ne hissederim, ne hissetmem,
Bilir Tanrı, aklım nerde dolanır hâlâ.
-Sándor Petőfi; Diósgyőr, (8 Temmuz 1847)
* * *
Macarca Orijinali:
Magyar Eredeti:
* * *
ALKONY
Olyan a nap, mint a hervadt rózsa,
Lankadtan bocsátja le fejét;
Levelei, a halvány sugárok,
Bús mosollyal hullnak róla szét.
Néma, csendes a világ körűlem,
Távol szól csak egy kis estharang,
Távol s szépen, mintha égbül jönne
Vagy egy édes álomból e hang.
Hallgatom mély figyelemmel. Oh ez
Ábrándos hang jólesik nekem.
Tudj' isten, mit érzek, mit nem érzek,
Tudja isten, hol jár az eszem.
-Petőfi Sándor; Diósgyőr, (1847 július 8)
Yorumlar
Yorum Gönder