Bir Kayık Gezisinde
BİR KAYIK GEZİSİNDE
Zer-i güller uçuşuyorken ziyâ-yı kamerde
Zuhur eden raksı seyrediyoruz zevahirde
Elem damlaları ıslatırken mailikleri
Gönülden parçalar eriyor ey gökçek sevgili!
Hicrân, vuslat ile biter sanmıştım; yanılmışım
Ellerimiz kavuşsada senden uzak kalmışım
Rû-yı zemîn yetmez artık ayrı ruhlarımıza
Göğe yükselmeli, belki de varmalı huzura...
-Dolunay Han
Yorumlar
Yorum Gönder