Gülşen-i Canan

 GÜLŞEN-İ CÂNÂN

Sanma ey cân, gönlüm suskun mâî deniz,
Sözüm harlı âteştir yine dildeyiz

Sînende gözümün yaşı bir ırmaktır
Sensiz geçen mâzîyi güyâ bilmeyiz

Sanki anlamaz, derd-i âşığı ki dûr
Sırma gül-şendedir gerçi görüşmeyiz

Sahilde duydum o hoş sedâ-yı mahmûr
Saki doldur câmı ki içmelerdeyiz

Sabâya müstağrak hayâl-i nefesin
Sabahat-ı muğber solmuş da görmeyiz

Seherde bilsen ey Dolunay hâl nedir?
Sâyede gördüm ezhârı ki gül-şendeyiz...

-Dolunay Han