Serseri Oldum Aşkından

Sabâh oldu, şâmdam damlar bir sabâ

Ey sen, pâ-mâl ettin beni ser-âpâ

Ruhsârdan bir bûy ile ruhumu sar

Sevgimizle beraber bir daha sar

Eriyorum, senden bana yadigâr;

Rivâyet ile coşuyor bu rüzgâr

İstemem; son bulmasın şu esinti

Olsun bana müebbeden bir sevi

Lâleler, gelincikler ve nergisler

Dahası da sende mevcûd ey güller

Uzanıyor işte boydan boya o yâr

Mesâda nâ-mevcûd böyle bir diyâr

Asırlar geçer dağılmaz hayâlin

Şaşarım nedir böylece emelin

Kalbimden geçenler yalnızca senin

Itırdan mest olan yalnızca benim

Nerdesin diye soramam, bilirsin

Derdim de gönlüm de sadece sensin

Ayrılık ne maraz ölümden beter;

Neyleyim ölümü, sensizlik yeter...

-Dolunay Han

Dolunay Han