Dolunay Han

  FETİH Toplanıyor kara bulutlar, Düşüyor yıldırımlar, Bekliyor Türkler, Topraklarını almak için.   Geçirilsin gövdeye hançerler, Patlasın toplar, gülleler, Parlasın havada şimşekler, Etrafları korku salsın.   Kuşatın toplarla kaleyi, Yıkın surları, görsünler bizi, Duyulsun içeride Allah Allah sesleri, Ahali sevinçle dolsun.   Fethettik Konstantiniyye'yi, Biter yıldırımın gürlemesi, Öldürün Konstantin'i, getirin kellesini, Konstantinopolis artık İstanbul olsun.   Tebrik etmeli herkes Hazreti Fatih'i, Kırım, Mora ve Trabzon’dur şimdiki hedefi, Bitsin Anadolu'da Roma hayali, Anadolu artık Türkiye olsun…   -Dolunay Han

  YILLAR GELECEK YILLAR GEÇECEK   Her tarih öbür yıl tekrarlanıyor, Her anı bir daha yaşanmıyor, Yaşanan yaşanmış, Unutulan unutulmuş Bir ömür geleceği düşünüyor, Gelecek ise belli...   -Dolunay Han

  SİZ DE Seviverdim bir Türk gökçesini, Sen de sevdin mi?   Ağlardım vatanın her bir şehidine, Sen de ağladın mı?   Düşlerdim ulu Turan'ı, Sen de düşledin mi?   Özledim Gazi Paşa'yı, Sen de özledin mi?   Dönerdim Kür Şad'lı yıllara, Sen de döndün mü?   Gitmek isterdim sınırda savaşmaya, Sen de istedin mi?   Vardım güney sınırına, Sen de vardın mı?   Silahlanıp savaşmaya başladım, Sen de başladın mı?   Ve kanımı kattım vatana, Siz de kattınız mı?   -Dolunay Han

  SEVMENİN ATEŞİ İLE BOĞULMAK Ben idim sana sevi duyar iken Denizin dibinde boğulup ölen. Sevmenin şartlarını koyar iken Özlemin şartlarını unutmuşum.   Olurmuş özlemin de ıstırabı, Seni görememenin de acısı, Unutmuşum ben hayallerimizi, Sevmeyi, seni görmeye görmeye.   Ateş çemberine dönüşmüş her yer Sensizlikten oluşmuş, sıkışmışım Daralmış, sen uzaklaştıkça çember. Daraldıkça ateşten boğulmuşum.   -Dolunay Han

  GERÇEKTEN Mİ? Bugün karanlıklar batacakmış, Ne hayalmiş ama Aydınlıklar batmadan, Batmaz asla karanlıklar.   -Dolunay Han