Dolunay Han

  UÇUŞAN NAZARLAR Bir yol açıldı önümde deryaya, Hücum etti tüm nazarlar o yana, Gümüşserviden parlayan ışığa, Esti bir rüzgâr savrula savrula.   Tükendi Dolunay, ışık kesildi, Buluttan bir saika yeri deldi, Denizden dalgalar göğe yükseldi, Kaçtı insanlar savrula savrula.   -Dolunay Han

  SONSUZ ÂŞK Gülsün yüzün ey Türk güzeli, Senden alır âşkım ateşi, Aydınlanır o ateşle vatanın her bir yeri, Görünür Tanrı Dağı’ndan yanan çeri, O çeri aşar denizleri dağları, Bulur kalbini sevginle kaplı, Sevgini kendisine kattığında, Âşkı huzurla dolar bir anda, Huzurla dolan âşkı kim bozar? Ruhlarımız beraber uçar, Uçan tinlerimiz cennete varır, Varınca âşkımız sonsuzlaşır, Sonsuz âşkı tüm Acun ansın, Ansın ki ruhlarımız Tanrı'ya yakınlaşsın...   -Dolunay Han

  TİNLER ÂLEMİNE   Ölümden korkunuz niyedir? Işığın bitişi karanlık değil midir? Gerçeğe kavuşmak mutlu etmez mi? Ruh olana ağlamak nedendir?   Dünya idi sahteliğin yuvası, Yaşamaktır acıların acısı, Ruhların karanlığa varamaması, İşte buna ağlamak gerektir.   Şimdi silmeli gözyaşlarını, Onların mutlu olduğunu bilmeli. Bir gün Dolunay'da bulur gerçeği, İşte o zaman yaşlar akmamalıdır.   -Dolunay Han

  SEVGİLİM Düşünsene tekrar âşkı, Ne olur tekrarlasak. Hatırlasan anılarımızı, Keşke gelecek kursak.   Tut elimi gel gidelim, Uzak diyarlardan geçelim, Gel tekrar yazalım anıları, Yeniden desem sana: "Sevgilim".   -Dolunay Han

  KARAR SEHPASI Akşam oldu, karar hazır, Etraf sessiz, sehpa hazır, Geldi mahkûm, urgan hazır, Yine öldü, bugün hain.   -Dolunay Han